Laat ik eerst beginnen met te zeggen, dat dit geen aanklacht is tegen leerlingen vervoer of de chauffeurs in het algemeen.Het is prachtig dat het kan en veel ouders zijn blij dat hun kinderen veilig en goed van en naar huis worden gebracht. Dit gezegd hebbende kan ik met zekerheid zeggen dat mijn kleinzoons (als het aan mij ligt), nooit met het leerlingenvervoer mee zullen rijden als ik dat enigszins kan voorkomen.

Je behandeld mij en mijn man als oud vuil, zegt dat je geen contact meer wil, komt een belofte niet na, en nu is het jammer dat ik zeg dat ik niet meer benadert wil worden?

Blijkbaar ben ik iemand waar niet tegen te praten valt. Dat mag iedereen vinden, maar doe het recht in mijn gezicht zegt, en niet achter mijn rug. 
Ook dit schijnt bij mij te horen. 

Je bent een nummer, iemand die blijkbaar opgeeft en het niet waard is nog energie in te steken. ( ondanks 40 jaar vechten )
De laatste therapeut heeft me zelfs aangeraden geen therapie meer te volgen omdat het toch niet helpt.

Ik ben er pas mee bezig en nu ben ik alweer bezig met mezelf naar beneden te halen door fouten te zoeken van mijzelf, maar dat moet ik dan maar accepteren.